Dihet shumë se Kosova ka një nga industritë më të mëdha të muzikës moderne në Rajon dhe madje edhe më shumë për faktin duke marrë parasysh numrin e madh të aktorëve në këtë industri në krahasim me popullsinë e saj dhe perimetrin kombëtar. Të mburret me një larmi talentesh, zhanre dhe prodhime të larmishme që prishin pengesën kombëtare dhe përfaqësojnë trashëgiminë muzikore të Kosovës ndërkombëtarisht dhe për më tepër sjellin lojtarët më të kualifikuar dhe më të lartë të industrisë në botë. Tradita e pasur e muzikës në Kosovë dhe pozicioni i saj unik gjeografik ofrojnë një grup tingujsh dhe ndikimesh që përfshijnë globin, kulturën e gjithanshme dhe të adaptueshme që është një bashkim i kulturës evropiane, aziatike, afrikane me hibridin e saj unik Ballkanik. Kjo pozitë gjeografike e bën Kosovën një magnet origjinaliteti, duke shënuar që nga 2000, më shumë se 2000 projekte dhe më shumë që përshkojnë nga artistë solo deri në orkestra në shkallë të gjerë. Veçanërisht, Tregu Muzikor “i bërë vetë” në Kosovë është jashtëzakonisht i zhvilluar në krahasim me popullsinë dhe masën tokësore të Kosovës. Sidoqoftë, kjo industri “e vetë-prodhuar” si e tillë i mungon struktura profesionale, platformat e qëndrueshmërisë dhe infrastruktura standarde që e bëjnë këtë, një nga eksportet më të mëdha të Kosovës, një treg pa mbështetje profesionale. 80% e teknikëve të shëndoshë të Kosovës nuk kanë aftësim profesional, 70% e interpretuesve të Kosovës nuk kanë njohuri për ndërmarrësi dhe udhëzimi i interpretuesit profesional për tu parashikuar dhe zhvilluar më tej dhe 95% e tregut të Kosovës mbetet me persona që nuk dinë ta trajtojnë Legjislacionin e Muzikës kështu, industrisë së përgjithshme argëtuese të Kosovës i mungon struktura themelore për mbrojtjen dhe arkivimin e punës jashtëzakonisht të pasur që gjenerohet.
Nga terreni i këtij Tregu Muzikor si “i vetë-bërë”, është një “i egër”, pa strukturë, pa mbështetje institucionale dhe nuk ka vend që energjia e jashtëzakonshme krijuese të kanalizohet, zhvillohet profesionalisht, nuk ka mbështetje teknike dhe infrastrukturore për ta zhvilluar atë. Kosova nuk ka luthier profesional, Luthiery ushtrohet nga individë që kanë mësuar profesionin intuitivisht dhe nuk mund të mbahen si profesionistë të fushës, prandaj e gjithë ndërtimi i instrumenteve dhe mirëmbajtja e instrumenteve bëhet në Shkup ose Shqipëri, duke e bërë këtë një problem financiar të madh dhe të vazhdueshëm për çdo pronar instrumentesh në Kosovë. Shumica e ngjarjeve të Industrisë Muzikore, për shkak të mungesës së teknikëve profesionistë, nuk kanë kufij ose kërkesa të specifikuara në lidhje me përdorimin e saktë të pajisjeve dhe ligjet e akustikës dhe legjislacionin e muzikës, duke dhënë 80% të Aktiviteteve të dëmshme për publikun, duke u mburrur siç dihet në ngjarje të njohura të rregullta rregullisht me 140 dB, një nivel decibel duke shkaktuar shurdhim, tringëllimë në veshët dhe probleme të tjera shëndetësore. Mungesa e profesionalizmit jo vetëm që e zvogëlon këtë talent por edhe shkatërron pajisjet më shpejt duke shtuar edhe shpenzimet. Mungesa e profesionistëve në këtë fushë ka ndalur gjithashtu shumë procese që lidhen me artet interpretuese, duke e bërë cilësinë e punës në teatër, film, animacion dhe të gjitha mjetet e tjera masive në përgatitjen më të ulët profesionale. Nuk ka një Legjislacion të duhur muzikor, me më pak se 5% të personave të habitur që dinë fushën e të drejtave autorizuese. Ndërsa këto çështje teknike dhe mungesa e strukturës arsimore profesionale kanë të bëjnë me industrinë dhe tërë Tregun e Muzikës, çdo gjeneratë kërkon arsimim në rajon ose në Evropën Perëndimore dhe Veriore.
Kjo i shton një barrë të konsiderueshme financiare industrisë masive dhe njerëzve që nga viti 2000, eksporti është i gjithë talenti jashtë Kosovës, kështu zvogëlon të ardhurat ekonomike të Kosovës. Mungesa e mbështetjes profesionale jo vetëm që merr tregun shumë të talentuar jashtë vendit, por gjithashtu bën që një pjesë e belit të të ardhurve më shumë se 60%, të ndalojnë punën e tyre për shkak të mungesës së dokumentacionit, arkivit, kritikës dhe strukturave të përgjithshme të qëndrueshmërisë.
Sidoqoftë, kjo industri si një nga më të mëdhatë në vend ka fituar profesionistë që nga viti 2000 në të gjitha fushat e nevojshme të Muzikës Moderne, Prodhimit Digjital dhe Menaxhimit që janë arsimuar në shkollat e rangut më të lartë në Evropë dhe kanë kontribuar shumë në industri. Kështu që kjo bën që toka pjellore të fillojë një platformë arsimore dhe strukturë që mund të mbajë tregun në Kosovë, të ulë barrën financiare për popullin e Kosovës dhe gjithashtu të tërheq studentë dhe partnerë rajonalë dhe ndërkombëtarë, duke rritur kështu tregun në mënyrë eksponenciale dhe të ardhurat e përgjithshme ekonomike . Si përfaqësuesi më i madh i eksportit dhe kulturës së Kosovës kjo industri dhe pjesëmarrësit e saj nuk mund të përfitojnë vetëm për veten e tyre, por gjithashtu mund të krijojnë një situatë studimore origjinale dhe pak më të menaxhueshme për të gjithë studentët rajonalë dhe ndërkombëtarë dhe për këtë arsye, mund të tërheqin një masë të potencialit të ri për të ardhur dhe ndajnë dhe diversifikojnë peizazhin kulturor dhe përgatitjen profesionale dhe mund të rrisin turizmin e vendeve. Sidoqoftë, ka mungesë studimesh për nevojat e tregut të punës në Kosovë, veçanërisht në fushën e muzikës moderne. Nga disa raporte ekzistuese për tregun e kërkimit, vlen të përmendet një analizë e fundit mbi Sektorin Privat të Shërbimeve 1 të kryer në shkallë vendi, i cili zbuloi se në shumë industri mungesa e përgatitjes profesionale për punësim është një problem i madh. Një nga sfidat më të mëdha për punëdhënësit është rekrutimi i punonjësve me aftësitë themelore të nevojshme për punësim. Punonjësve të mundshëm u mungon, në një masë të madhe, arsimi i cili do t’i pajisë ata me aftësi të buta, kreativitet, aftësi kritike dhe analitike, aftësi për zgjidhjen e problemeve, vetë-iniciativë dhe njohuri të gjuhës së huaj. Ky raport pranon mungesën e një studimi gjithëpërfshirës në këtë fushë, dhe rekomandon më shumë hulumtime në nivelin qendror, të cilat do të hedhin më shumë dritë mbi nevojat sektoriale për punësim, të cilat do të çonin në një ndeshje më të mirë midis programeve arsimore, përgatitjes profesionale dhe nevojave të tregut të punës. .